در طول تاریخ، انسان ها از عسل هم به شکل خوراکی و هم به شکل موضعی برای درمان بیماری های مختلف از قبیل مشکلات دستگاه گوارش، درمان زخم های گوارشی، زخم های پوستی و سوختگی استفاده می کردند.
یونانی ها، مصری های باستان، بخشی از هندو ها و در طب سنتی چینی از عسل به عنوان دارو و برای مصارف پزشکی استفاده می کردند.
در قرآن مجید عسل به عنوان دارو توصیه شده است و دانشمندان مسیحی و مسلمان قرون وسطا از عسل در پزشکی و برای درمان افراد استفاده می نمودند.
بر طبق مقاله موجود در انستیتوی سلامت آمریکا عسل خواص ضد باکتریایی (آنتی باکتریال)، ضد التهابی و پاک کنندگی در درمان ضخم ها دارد.
امروزه خیلی از افراد از عسل برای خاصیت آنتی باکتریال و ضد التهابی آن استفاده می نمایند. در ادامه بنا داریم خواص و فواید درمانی این محصول شگفت انگیز طبیعت را بررسی نماییم.
خواص و فواید درمانی عسل
- سرفه های آرام – محققان بر این عقیده اند که در کودکانیکه دچار سرفه های شبانه هستند، عسل می تواند از داروهای ضدسرفه همچون دکسترومتورفان در درمان سرفه های شبانه بهتر عمل کند. در تحقیق انجام شده بروی 270 کودک، آنهاییکه 30 دقیقه قبل از خواب دو قاشق چایخوری عسل خورده بودند، نسبت به کودکانیکه عسل نخورده بودند، کم تر سرفه کرده، سرفه شان کم شدت تر بوده و کم تر خوابشان در اثر سرفه پریده است.
- تقویت حافظه – هرچند تحقیقات علمی و معتبر بهتری لازم است، اما بر طبق یکی از تحقیقات انجام شده زنانیکه روزانه 20 گرم عسل دریافت کرده بودند بهتر از باقی زنان قادر به پاسخگویی به تست های حافظه کوتاه مدت بودند.
- درمان زخم ها – تحقیقات بیشماری در زمینه کارایی عسل در درمان زخم ها انجام شده است. در تحقیقی که برروی 59 نفر که بدنشان زخم بود و درمان های عادی برروی آنها تاثیری نداشت، بیماران با عسل فرآوری نشده درمان شدند. زخم های استریل هنگام درمان با عسل بهبود یافتند و زخم های عفونت کرده بعد از یک هفته استفاده از عسل استریل و پاک گردیدند. برای درمان با عسل بهتر است 15 تا 30 میلی گرم عسل برروی زخم ریخته و با گاز و باند آن را پوشانده، سپس هر 12 تا 48 ساعت تعویض گردد.
- تامین موادمغذی – عسل حاوی مغادیر کمی از طیف گسترده ای از انواع ویتامین ها و مواد معدنی ازقبیل نیاسین، ریبوفلاوین، اسید پانتوتنیک، کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم و روی می باشد. البته کالری عسل از شکر بیشتر می باشد.
- پیشگیری از کاهش گلبول های سفید خون – عسل می تواند در کاهش گلبول های سفید خون که ناشی از شیمی درمانی می باشد، کمک نماید. مصرف دوقاشق عسل درمانی در روی برای حل این مشکل توصیه می شود.
- بهبود آلرژی فصلی – خیلی از افراد قسم میخورند که عسل قادر به کاهش شدت آلرژی فصلی می باشد. از آنجاییکه عسل خاصیت ضدالتهابی داشته و برای بهبود سرفه مفید است، پس به احتمال زیاد می تواند به آلرژی فصلی کمک نماید هرچند که این ادعا از نظر علمی ثابت نشده است.
- کشتن باکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک – در تحقیقات کلینیکی، عسل درمانی توانست پاتوژن های E.coli، سالمونلا و چندی دیگر از این باکتری ها را از بین برد.
- بهبود مشکلات پوست سر و شوره سر – در تحقیقی که برروی بیماران مبتلا به درماتیت صبوره و شوره سر انجام شد، بیماران عسل رقیق شده با 10 درصد آب را برروی نواحی مشکل دار گذاشته و برای سه ساعت آن را نگه داشته و سپس سرشان را شستند. درهمه افراد خارش و پوسته پوسته شدن بعد از یک هفته برطرف شد. زخم های پوستی دو هفته بعد از درمان بهبود یافت و افرادیکه 6 ماه کامل از این روش استفاده ککردند کاملا بهبود یافتند.
مضرات عسل کدام اند؟
در کنار خواص و فوایدی که برای عسل ذکر شد عسل می تواند مضراتی نیز داشته باشد. یک قاشق چایخوری عسل کربوهیدرات و کالری ای بیشتر از مقدار مشابه شکر سفید و یا قهوه ای دارد. افراد مبتلا به دیابت باید در مصرف عسل دقت نظر داشته باشند.
توجه داشته باشید که نباید به هیچ وجه به کودکان زیر دوازده ماه عسل داد چراکه عسل ممکن است حاوی باکتری ای که باعث بوتولیسم نوزادان می شود، باشد. همچنین مصرف عسل در افرادیکه دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند نیز توصیه نمی شود.