گلوكوم یا آب سیاه چیست؟
گلوکوم یا آب سیاه عارضه ای است که در ان افزایش فشار داخل چشم رخ می دهد و در صورت عدم درمان می تواند باعث آسیب وارد کردن به عصب بینایی و کوری شود.
گلوکوم یا آب سیاه عارضه ای است که در ان افزایش فشار داخل چشم رخ می دهد و در صورت عدم درمان می تواند باعث آسیب وارد کردن به عصب بینایی و کوری شود.
مایعی شفاف و صاف به نام "زلالیه" مرتباً در چشم در گردش است، اگر خروجی مایع زلالیه به طریقی مسدود شود، فشار مایع درون چشم بالا رفته و این امر باعث می شود به عصب بینایی صدمه وارد شود.
انسداد این مجاری به چهار حالت ممكن است:
۱) شایع ترین حالت های انسداد یكی تنگ شدن مجاری تخلیه به دلیل افزایش سن و دیگری انسداد مجاری تخلیه در اثر تجمع رسوبات زائد در محل است. این بسته شدن تدریجی باعث افزایش آرام فشار داخلی چشم می شود.
به این حالت به دلیل ایجاد تدریجی آن "گلوكوم مزمن با زاویه باز" می گویند و اكثر بیماران بزرگسال مبتلا به این نوع گلوكوم هستند. گلوكوم مزمن با زاویه باز چنان آرام بینایی را تحلیل می برد كه بیمار تا زمانی كه صدمه اساسی به عصب بینایی اش نخورده باشد، از وجود آن باخبر نمی شود.
۲) حالت دوم نقص مجرای تخلیه چشم است. این نوع نقص در گلوكوم مادرزادی دیده می شود كه در آن دهانه مجرای تخلیه از بدو تولد غیرطبیعی است.
از آنجا كه چشم یك کودک نسبت به چشم بزرگسال از انعطاف بیشتری برخوردار است، لذا زمانی كه فشار داخلی چشم زیاد شود، چشم به آسانی متسع شده و بزرگ می شود. در این حالت تاری دید به وجود می آید،ممكن است کودک نسبت به نور حساسیت نشان داده و اشك ریزش شدید داشته باشد.
۳) عنبیه چشم می تواند با فشار آرودن به محدوده مجرای خروجی آن را مسدود کند. در این صورت جلوی خروج زلالیه گرفته شده و فشار داخلی چشم را به سرعت زیاد می كند.
این انسداد كامل و ناگهانی مجرای خروج و در نتیجه جلوگیری از ادامه جریان به گلوكوم حاد با زاویه بسته معروف است. دید محو، درد شدید، به وجود آمدن هاله اطراف منبع نور، تهوع و استفراغ عواملی هستند كه بیمار را به چشم پزشك می كشانند.
در صورتی كه این عوامل به سرعت از بین نروند، كوری در یكی دو روز بعد حاصل می شود.
۴) شرایط دیگری چون جراحات، برخی داروها، خونریزی ها، تومورها و التهاب ها در بعضی مواقع می توانند باعث بسته شدن مجرا و جلوگیری از جریان در چشم شوند، این امر باعث افزایش فشار داخلی چشم شده و منجر به گلوكوم ثانویه می شود.
تشخیص سریع با مراجعه متناوب به چشم و معاینه چشم امكان پذیر است.
چشم پزشک در هنکام مراجعه بیمار فشار داخلی چشم را اندازه می گیرد و استفاده از دستگاهی به نام افتالموسكوپ پشت چشم (ته چشم) را می بیند و بدین وسیله می تواند تشخیص دهد كه آیا عصب بینایی سالم است و آسیبی به آن نرسیده است.
گاهی دید جانبی آن و یا وجود نقاط كور مورد آزمایش قرار می گیرد و در صورت لزوم آزمایش های دیگری هم انجام می پذیرد.
برای اثربخش بودن درمان، این شیوه باید به طور دائمی ادامه یابد. بیماران با هر نوع گلوكوم باید تحت معاینه دوره ای قرار دارد.
قطره های چشم، قرص و جراحی به عنوان وسیله ای برای پیشگیری صدمات آتی و حفظ دید فعلی مورد استفاده قرار می گیرند.
اگر درمان دارویی توسط بیمار عملی نشد و یا در كنترل گلوكوم موثر نبود آنگاه جراحی ضروری می شود. بر روی برخی از بیماران جراحی تقریباً بی درد و بدون شكافتن می تواند به وسیله اشعه لیزر انجام پذیرد. در دیگر موارد ایجاد شكافی در چشم برای باز كردن راه جدید تخلیه الزامی است.
پیشگیری
اگر شما بیش از ۳۵سال دارید، چشمان شما باید هر دو یا سه سال برای تشخیص گلوكوم معاینه شوند و چشم پزشك شما باید در ارتباط با هرگونه كاهش دید، درد مكرر و یا هر نوع علائمی که در بالا ذکر شد، مورد مشورت قرار گیرد.
زمانی كه تشخیص سریع انجام شود، فشار داخلی چشم می تواند تحت كنترل قرار گیرد و از حملات بعدی گلوكوم جلوگیری شود.
منبع : آفتاب