داروها در درمان نقرس :

نوع درمان باید مناسب برای فرد باشد و ممکن است لازم باشد که هرچند وقت تغییر کند. افرادی که فقط هیپراوریسمی (افزایش غلظت خونی اسیداوریک) دارند ولی مشکلات دیگر مربوط به نقرس ندارد.معمولا نیاز به استفاده ازدارو نخواهند داشت .

داروها برای این موارد استفاده می شوند:

• تسکین درد وتورم حمله حاد بیماری
• پیشگیری از بروز حملات بعدی
• پیشگیری ازبروز یا درمان توفوس ها
• پیشگیری ازتشکیل سنگهای اسیداوریکی درکلیه

تمام داروهای مورد استفاده در درمان نقرس داروهای قدرتمندی هستند،بنابراین باید بدانید که چرا از آنها استفاده می کنید، چه عوارض جانبی ممکن است روی دهد و اگر هرگونه مشکلی بروز کرد چه اقدامات انجام دهید.

الف) داروهای مورد استفاده برای قطع حملات حاد نقرس

1- کلشی سین :

کلشی سین به مدت بیش از 2400سال در درمان نقرس استفاده شده است .این دارودرد وتورم ناشی ازحملات حاد را تسکین میدهد .این دارو معمولا به خوراکی وبا مقادیر مصرف پایین ومتعدد وبه صورت روزانه استفاده می شود.این دارو اگر درطی دوروز اول حمله مصرف شود بهترین اثررا دارد.این دارو اگر به صورت خوراکی مصرف شود می تواند باعث اسهال وتهوع و گرفتگی عضلات شکم شود.اگرعوارض جانبی بروز کند ،مصرف دارو را قطع کنید وبه پزشک معالجتان اطلاع دهید.به منظور پیشگیری ازبروز حملات بعدی درآینده شما می توانید مصرف کلشی سینرا در مقادیراندک روزانه پس از اتمام یک حمله بیماری ادامه دهید.

2-  داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی :

داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل پروفن ،ایندومتاسین، نپروکسن ) گاهی برای تسکین درد و تورم حمله حاد نقرس استفاده می شوند .این داروها  معمولا درعرض 24 ساعت پس از آغاز مصرف دارو شروع به تاثیرمی کنند.این داروها به اندازه کلشی سین مؤثر هستند.عوارض جانبی داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی ممکن است شما ناراحتی معده ،سردرد، راشهای پوستی وگاهی زخمهای گوارشی باشد .اگر دچار مشکلات کلیوی ویا فشارخون بالا هستید و یا سابقه زخم معده داشته اید بهتراست ازاین داروها استفاده نشود.

3- داروهای گلوکوکورتیکوئیدی(کورتون ها)

داروهای گلوکوکورتیکوئید یه مانند پردنیزولون ,شبیه هورمونی که به صورت طبیعی دربدن ترشح می شود،هستند .این داروها ممکن است مستقیما به داخل یک مفصل ملتهب تزریق شوند تا درد وتورم حمله حاد بیماری راتسکین یابد.اگر بیماری به سایر داروها پاسخ ندهد،ممکن است این داروها به صورت خوراکی و یا تزریق عضلانی استفاده شوند.گلوکوکورتیکوئیدها معمولا درعرض 24 ساعت پس از مصرف دارو شروع به تاثیرمی کنند.

ب) داروهایی که سطح اسید اوریک راکنترل می کنند.

داروهایی که دراین قسمت بحث می شوند برای درمان یا پیشگیری ازتشکیل توفوس ها ونیز جلوگیری ازبروز حملات حاد نقرس استفاده می شوند.(علاوه برآن ،آلوپورینول برای پیشگیری ازتشکیل سنگ های کلیه نیز استفاده می شود)

این داروها،درد والتهاب ناشی از حمله حاد بیماری راتسکین نمی دهند.بلکه شروع مصرف آنها درجریان حمله حاد نقرس ممکن است باعث تشدید حمله یا طولانی ترشدن آن هم بشود.این داروها به آهستگی و درطول چندین ماه شروع به تاثیرمی کند.

ازابتدای شروع مصرف این داروها حتی ممکن است حملات نقرس افزایش یابد.بنابراین ممکن است لازم باشد به منظور پیشگیری ازبروز چنینی حملاتی در 3تا  6ماه اول شروع این داروها ،به همراه آنها از کلشی سین یا داروهای ضدالتهابی غیر استروییدی استفاده کنید .

بسیاری ازافراد مبتلا به نقرس نیاز به این داروها ندارند .اما اگر باید ازاین داروها استفاده کنید .بسیاری از افراد مبتلا به نقرس نیاز به این داروها ندارند.اما اگر باید ازاین داروها استفاده کنید،احتمالا باید مصرف آنها را تا آخرعمر،به منظور پیشگیری ازبروز مشکلات آتی ،ادامه دهید .ازطرف دیگر هرگونه قطع و وصل کردن یا کم وزیاد کردن مقدار این داروها خطر وقوع حمله حاد نقرس دارد.

1-آلوپورینول:

آلوپورینول مقداراسید اوریک خون وادرارتان را با کاهش میزان تولید آن دربدن کاهش می دهد .این داروبهترین دارو برای افرادی است که مشکلات کلیوی یا سنگ های کلیوی ناشی از اسید اوریک دارند. عوارض جانبی این داروکه گاهی به وجود می آید .

عبارتند ازبثورات پوستی و ناراحتی معده,مشکلات معده معمولا ،همچنان که بدن شما دارو را تعدیل می کند ، ازبین می روند درموارد نادر،آلوپورنیول می تواند باعث واکنشهای شدید حساسیتی شود.

اگر راش پوستی به همراه کهیر  ، خارش، تب وتهوع یا دردعضلانی دارید ، فورا با پزشک معالجتان تماس بگیرید .

همچنین آلوپورینول می تواند دربعضی ازافراد باعث خواب آلودگی شود.قبل ازرانندگی یا کارکردن با ماشین آلات ، مطمئن شوید که ازنحوه واکنش بدنتان به داروآگاهی دارید .برای اجتناب از وقوع حمله حاد نقرس درشروع درمان با آلوپورینول پزشک شما مقدار دارو را به تدریج زیاد خواهد کرد.

2-پروبنسید وسولفین پیرازون:

پروبنسید وسولفین پیرازون با افزودن مقدار اسید اوریک دفع شده درادرار باعث کاهش سطوح اسید اوریک خونتان می شوند .این داروها به حل شدن توفوس ها و پیشگیری از ته نشین شدن اسید اوریک در مفاصل کمک می کنند.

این داروها معمولابه صورت خوراکی روزانه مصرف میشوند. پزشکان معالجتان مقدارداروی مورد نیازتان را براساس اسیداوریک خون تنظیم می کند. زمانی که سطح اسیداوریک بدنتان به حد طبیعی برسد ،دیگر درمفاصلتان کریستال ته نیشین نمی شود وکریستال ازقبل تشکیل شده هم شروع به حل شدن می کنند.

عوارض جانبی شایع این داروها عبارتند از :

• تهوع
• بثورات پوستی
• ناراحتی معده
• سردرد

و درحالیکه بثورات پوستی گاهی جدی هستند،سایر عوارض جانبی معمولا جدی نیستند و در ضمن اینکه بدنتان به این داروعادت می کند،ناپدید می شوند.

اگر هرکدام ازعوارض جانبی،ادامه یافتند .با پزشک معالجتان تماس بگیرید.

نکته:

این داروها راهمراه با مقادیرزیادی ازمایعات مصرف کنید.همراه با این داروها آسپرین استفاده نکنید زیرا تاثیر آنها را برکلیه تضعیف می کند.

برچسب های موجود برروی داروهای تجویز شده توسط پزشک و داروهایی که توسط پزشک تجویز نشده اند را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی آسپرین  نیستند .

پروبنسید یا سولفین پیرازون درابتدا ممکن است به دلیل افزایش محتوای اسیداوریکی ادرارخطر ابتلا به سنگ های کلیوی را افزایش دهند.

به منظور پیشگیری از این مشکل،با نوشیدن 10تا 12لیوان مایعات (مثل آب و یا آبمیوه) به صورت روزانه ادرارتان را رقیق نگهدارید.

**نکات دیگر درمورد استفاده ازاین داروها شامل موارد زیرهستند:

• دارویتان رادقیقا به همان شکل که پزشک معالجتان تجویزکرده مصرف کنید.
• مقدارمصرف دارو راکم وزیاد نکنید.
• با پزشک معالجتان درمورد همه داروهایی که مصرف می کنید ،صحبت کنید.این مسئله  شامل داروی تجویزنشده ازسوی پزشک مثل آسپرین یا دیورتیک ها می شود.

مقدار داروهایی که مصرف می کنید بستگی به علائم تان و نتایج آزمایشگاهی دارد. ممکن است لازم باشد که تنها یک دارو مصرف کنید.