نام ژنریک: Meloxicam
اشكال دارويي: Tablet: 7.5, 15 mg
موارد و مقدار مصرف
- آرتريت روماتوئيد ، استئوآرتريت.
بزرگسالان: mg/day 5/7 خوراكي مصرف مي شود. در صورت نياز مي توان تا حداكثر دوز روزانه mg 15 افزايش داد.
- آرتريت روماتوئيد جوانان با درگيري يك يا چند مفصل.
كودكان 17-2 ساله: روزانه mg/kg 125/0 تا حداكثر دوز روزانه mg 5/7 مصرف مي شود.
مكانيسم اثر:
اثرات ضد درد و ضد التهاب: اثرات ملوكسيكام ممكن است مربوط به مهار آنزيم پروستاگلاندين سنتتاز (COX) باشد.
موارد منع مصرف:
تداخل دارويي
ملوكسيكام ممكن است باعث كاهش اثر داروهاي ACEI در كاهش فشار خون شود .
مصرف همزمان اين دارو با آسپيرين خطر عوارض جانبي را زياد مي كند.
مصرف ملوكسيكام همراه با فوروزمايد و ديورتيكهاي تيازيدي، ممكن است اثر آنها را در ترشح سديم كاهش داده و موجب احتباس آن شود.
ملوكسيكام ممكن است باعث افزايش سطح متوتركسات و ليتيم و مسموميت ناشي از آنها شود. همچنين اين دارو ممكن است باعث تشديد اثرات وارفارين و خونريزي شود. PT و INR با يد به دقت کنترل شود.
سيگار و الكل خطر تحريك و خونريزي گوارش ي را افزايش مي دهند.
فارماكوكینتیك
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو، بيماراني كه پس از مصرف آسپيرين يا ديگر داروهاي NSAID دچار آسم ، كهير يا واكنشهاي آلرژيك شده‌اند، كنترل درد در حين جراحي CABG، اواخر بارداري.
موارد احتياط: سابقه زخم يا خونريزي گوارشي؛ بيماران مبتلا به دهيدراسيون، آنمي، بيماري كبدي يا كليوي، پر فشار خوني، احتباس مايعات، نارسايي قلبي و آسم؛ افراد سالمند يا ناتوان به دليل خطر خونريزي گوارشي كشنده.
سایر اطلاعات
- طبقه‌بندي فارماكولوژيك: ضد التهاب غير استروئيدي.
- طبقه‌بندي درماني: ضد درد، ضد التهاب.
- طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
بيماران داراي سابقه زخم يا خونريزي گوارشي خطر بيشتري براي خونريزي در اثر مصرف داروهاي NSAID مثل ملوكسيكام دارند . فاكتورهاي خطر ديگر عبارتند از درمان با كورتيكواستروئيدها يا داروهاي ضد انعقاد، درمان طولاني مدت، كشيدن سيگار، مصرف الكل، سن بالا، سطح سلامتي ضعيف.
هشدار: داروهاي NSAID ممكن است خطر وقايع ترومبوتيك ، MI يا سكته مغزي را افزايش دهند. اين خطر در مصرف طولاني تر و نيز در بيماران قلبي يا داراي فاكتورهاي خطر براي مشكلات قلبي عروقي بيشتر است .
در بيماران دهيدره، پيش از شروع درمان، آب و الكتروليت‌ها بايد جايگزين شود.
در بيماراني كه اين دارو را براي مدت‌هاي طولاني مي گيرند، به‌صورت دور ه‌اي CBC و آزمايشات روتين بايد پايش شود .
بيمار بايد از نظر خونريزي آشكار و مخفي كنترل شود.
داروهاي NSAID از جمله ملوكسيكام ممكن است منجر به احتباس مايع شوند . بيماراني كه مبتلا به پر فشاري خون، ادم يا نارسايي قلبي هستند بايد به دقت پايش شوند.
اين دارو ممكن است هپاتوتوكسيك باشد. در صورت بروز شواهد سميت كبدي يا ائوزينوفيلي يا بثورات پوستي، دارو بايد قطع شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
پيش از شروع درمان با اين دارو، بيمار بايد سابقه آلرژي به آسپيرين يا ديگر داروهاي NSAID را گزارش دهد .
در صورت بروز علائم زخم يا خونريزي گوارشي ( استفراغ خوني، وجود خون در مدفوع يا مدفوع سياه) سريعاً به پزشك اطلاع دهيد.
در صورت بروز بثورات پوستي، افزايش وزن يا ادم، به پزشك اطلاع دهيد.
در صورت بروز علائم سميت كبدي (تهوع، خستگي، لتارژي، خارش، يرقان، حساسيت قسمت فوقاني و راست شكم به لمس و علائم شبه آنفلوانزا) به پزشك اطلاع دهيد.
اين دارو ممكن است باعث عود علائم آسم در افراد داراي سابقه اين بيماري شود. در اين صورت دارو بايد قطع شود.
زنان مصرف كننده اين دارو، در صورت باردار شدن يا قصد بارداري بايد پزشك خود را مطلع نمايند.
بروز اثر كامل ضد دردي اين دارو ممكن است چند روز طول بكشد.
مصرف در سالمندان: مثل همه داروهاي NSAID، بايد با احتياط مصرف شود.
مصرف در كودكان: تأثير درماني و ايمني اين دارو در كودكان زير 2 سال تأييد نشده است.
مصرف در شيردهي: ترشح دارو در شير مادر مشخص نيست و در صورت شيردهي نبايد مصرف شود.
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: اضطراب، گيجي، افسردگي، گيجي، خستگي، تب، سردرد، بي خوابي، ناخوشي، عصبانيت، پارستزي، تشنج، خواب آلودگي، سنكوپ، لرزش، سرگيجه حقيقي (ورتيگو).
قلبي ـ عروقي: آنژين، آريتمي، نارسايي قلبي، هايپرتانسيون، هايپوتانسيون، انفاركتوس ميوكارد، طپش قلبي، تاكيكاردي.
چشم، حلق ، گوش : اختلال بينايي ، كونژنكتيويت، فارنژيت، وزوز گوش.
دستگاه گوارش : درد شكمي، كوليت، يبوست، اسهال، خشكي دهان، زخم دوازدهه، سوءهاضمه، ازوفاژيت، نفخ، زخم معده، گاستريت، رفلاكس معده به مري، خونريزي، افزايش اشتها، تهوع، پانكرآتيت، اختلال حس چشايي، استفراغ.
ادراري ـ تناسلي: آلبومينوري، هماچوري، نارسايي كليوي، تكرر ادرار، عفونت ادراري.
خوني: آنمي، لكوپني، پورپورا، ترومبوسيتوپني، آگرانولوسيتوز.
كبدي: هايپر بيلي روبينمي، هپاتيت، يرقان، نارسايي كبدي.
متابوليك: دهيدراسيون، افزايش يا كاهش وزن.
عضلاني ـ اسكلتي: درد مفاصل، درد پشت.
تنفسي: آسم، اسپاسم نايژه‌اي، تنگي نفس، سرفه، عفونت تنفسي فوقاني.
پوست: طاسي، حساسيت به نور، خارش، بثورات، تعريق، كهير، اريتم مولتي فرم، درماتيت اكسفولياتيو، سندرم استيونس ـ جانسون، نكروليز سمي اپيدرم (TEN).
ساير عوارض: واكنشهاي آلرژيك، آنژيوادم، علائم شبه آنفلوانزا، واكنشهاي آنافيلاكتوئيد شامل شوك.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: لتارژي، تهوع، استفراغ، درد اپيگاستر، خونريزي گوارشي.
مسموميت شديد ممكن است باعث نارسايي حاد كليوي، اختلال كبدي، تضعيف تنفسي، اغما، تشنج، كلاپس قلبي عروقي و ايست قلبي شود. واكنشهاي آنافيلاكتوئيد نيز محتمل است.
درمان: درمان علامتي و حمايتي است. طي ساعت اول مصرف دارو، ايجاد استفراغ يا شستشوي معده كمك كننده است. طي 1 تا 2 ساعت اول مصرف مي توان ذغال فعال نيز تجوير نمود .
براي بيماران شديداً مسموم و داراي علائم شديد، ذغال فعال را مي توان مكرراً تجويز نمود. كلستيرامين نيز ممكن است مفيد باشد.
به دليل اتصال پروتئيني بالاي دارو، ديورز شديد، قليايي كردن ادرار، همودياليز يا هموپرفيوژن كمك كننده نيست.