آتروفی عضله به معنی لاغر و ضعیف شدن عضله است. آتروفی عضله می تواند به دنبال کاهش جریان خون به عضله و یا فلج شدن اعصاب حرکتی عضله و یا استفاده نکردن طولانی‌مدت از عضله ایجاد شود. انواع آتروفی عضلانی عبارتند از:

1 آتروفی به دلیل استفاده نکردن طولانی‌مدت از عضله که با کاهش فعالیتهای بدنی تشدید میشود. همچنین افرادی که شغل های نشسته دارند، افرادی که بیمارند و کمتر حرکت می کنند، در معرض ابتلا به آتروفی قرار دارند. این بیماری معمولا با ورزش و تغذیه مناسب برطرف می شود.

2 آتروفی ناشی از فلج شدن عصب حرکتی

هنگامی که یک صدمه و یا بیماری به عصب متصل به بافت برخورد کند، آتروفی عصبی البته به صورت ناگهانی رخ می دهد.

• مشکلات تعادل، اختلال در راه رفتن و افتادن
• ضعف صورت
• مشکل تدریجی در راه رفتن و صحبت کردن، از دست دادن حافظه و ضعف اندام
• اختلال تعادل بدن
• از دست دادن هماهنگی بین عضلات
• بی حسی و یا سوزن سوزن شدن دست ها و یا پاها
• عدم تحرک پیشرونده
• ضعف پیشرونده و بی حسی در پاها
• علائمی مشابه بیماری MS مانند ضعف، بی حسی و یا سوزن سوزن شدن، مشکلات بینایی، راه رفتن لرزان، خستگی و افسردگی.

تحلیل عضلانی ناشی از سن همانطور که از نامش پیدا است با بالا رفتن سن بروز میکند اما زندگی بی تحرک احتمال این بیماری را افزایش میدهد. از دیگر علت ها می توان به اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی، سوختگی ها، درماتومیوسیت، پلی میوسیت، سندرم گیلن باره، صدمات فیزیکی، درمان طولانی مدت با داروهای کورتیکواستروئید، سوء تغذیه، نفروپاتی دیابتی، دیستروفی عضلانی، عدم تحرک، استئوآرتریت، فلج اطفال، آرتریت روماتوئید، صدمه به نخاع و سکته اشاره کرد.

پزشک معاینه بدنی انجام می دهد و تاریخچه سلامتی بیمار را می پرسد. همچنین عضلات را اندازه گیری می کند و سعی می کند و تشخیص میدهد که کدام عضله و البته عصب تحت تاثیر قرار گرفته است. در عین حال آزمایش خون، سی تی اسکن، الکترومیوگرافی، MRI، نمونه برداری از عضله و یا عصب و عکسبرداری با اشعه X در تشخیص کمک کننده است. اگر آتروفی عضلانی پیشرفت کند، حتی با کمک داروها و توصیه ها درمان نمی شود. پس بهتر است هر چه زودتر به فکر درمان آتروفی عضلانی بود اما به طور کلی برای درمان بیماران مبتلا به تحلیل عضلانی ناشی از سن، فعالیت بدنی منظم، ورزش روزانه به ویژه ورزش های کششی، مصرف داروهای ضد التهاب برای کاهش التهاب و درد، فیزیوتراپی، درمان اولتراسوند و برخی موارد جراحی (برای اصلاح انقباض) لازم است.

با ورزش کردن منظم می توان جلوی تحلیل عضلانی ناشی از عدم استفاده از عضله را گرفت و پیاده روی و شنا جزو بهترین ورزش ها هستند. همچنین مصرف  غذاهای پروتئینی و میوه و سبزی، کاهش مصرف غذاهای چرب، پیشگیری از اضافه وزن و البته مصرف خوراکیهای حاوی منیزیم (برای عملکرد بهتر عضلات) مثل کدو تنبل، موز، چغندر، اسفناج و دیگر سبزیجات برگ سبز نیز در پیشگیری از این بیماری موثر است.