محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با مطالعه روی فرآیند تولید پچ‌های قلبی، توانستند داربست مناسبی را به عنوان پچ‌های قلبی در حوزه مهندسی بافت معرفی کنند.

به گزارش سایت پزشکان ایران به نقل از ایرنا ؛روابط عمومی دانشگاه امیرکبیر، سعید بهرامی مجری طرح حمله قلبی (Myocardial Infarction) یا ام آی (MI) ، حمله قلبی را فرآیندی دانست که در آن ناحیه‌ای از بافت قلب از بین می‌رود یا به اصطلاح نکروز می شود.
وی توضیح داد: این وضعیت معمولا با انسداد ناگهانی عروق قلبی و در نتیجه قطع ناگهانی جریان خون و اکسیژن به سمت عضله قلب همراه است.
بهرامی قطع خون‌رسانی به عضله قلب و ایجاد ناحیه نکروزه را عاملی دانست که سبب اختلال در عملکرد قلب می‌شود و افزود: از این رو بیمار با مشکلات زیادی مواجه و حتی در برخی موارد به مرگ ناگهانی بیمار منجر می شود.
وی یکی از درمان‌های رایج پس از سکته قلبی و ایجاد بافت مردگی در قلب را، سلول درمانی ذکر کرد و یادآور شد: نتایج تحقیقات نشان می‌دهد تزریق سلول در محل آسیب دیده به تنهایی سودمند نیست زیرا سلول‌ها در محل نمی‌مانند و حرکت می‌کنند؛ بنابراین استفاده از یک بیومتریال حمایت کننده یا همان «پچ قلبی» ضروری است.
مجری طرح عنوان این پروژه را «تهیه نانوالیاف پلیمری خون سازگار بر پایه پلی‌یورتان جهت کاربرد در پچ‌های قلبی» دانست و گفت: هدف از انجام این پروژه بررسی کاربردی به فرآیند تولید پچ‌های قلبی بود تا در آن داربستی مناسب به عنوان پچ قلبی معرفی شود.
وی یافتن پارامترهای بهینه فرآیند و دستیابی به محدوده رسانایی موردنظر را از جمله چالش‌های این پروژه نام برد و گفت: دستاوردهای این پروژه در حوزه زیستی تعریف و طراحی شده و نتایج آن می‌تواند برای مطالعه اثر بستر رسانا بر فعالیت‌ها و عملکرد سلولی در حوزه کاربردهای مهندسی بافت از جمله طراحی پچ‌های قلبی مطالعه می شود.
بهرامی به عملکرد پچ‌های تجاری شده در بازار اشاره کرد و گفت: هر چند بسیاری از پچ‌های تجاری در دسترس هستند اما هیچ ‌یک از آنها توانایی بازسازی بافت قلب را ندارند و به ‌عنوان یک ماده پشتیبانی برای کاهش علائم نارسایی قلبی در کاربردهای بالینی عمل می‌کنند.
وی خاطر نشان کرد: پچ‌های قلب تجاری در دسترس و تائید شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) شامل مواد پلیمری و ماتریس خارج سلولی قلب طبیعی از منبع حیوانی هستند و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده را تضمین نمی‌کند. اگرچه این مواد به کنترل شدت اتساع بطن چپ کمک می‌کنند، بازسازی قلب داخل بدن دیده نمی‌شود.
بهرامی اضافه کرد: ازاین‌رو ادغام مفهوم مهندسی بافت با پتانسیل احیاکننده سلول‌های بنیادی در کنار محرک مناسب ممکن است استراتژی درمانی نسل بعدی برای مهندسی بافت قلب باشد؛ بر این اساس، این پروژه برای اولین بار درصدد طراحی داربست رسانای پلی-یورتان/گرافن برای استفاده در مهندسی بافت است.
وی بیماری‌های قلبی - عروقی را علت عمده مرگ و میر در جهان دانست و اظهار کرد: بر اساس آمارها سالانه چند میلیون نفر در کشورهای پیشرفته در اثر بیماری‌های قلبی جان خود را از دست می‌دهند و در ایران نیز بنابر آمار غیررسمی بیش از 40 درصد مرگ و میرها ناشی از بیماری‌های قلبی- عروقی است و دراین میان سکته قلبی درصد قابل توجهی را به خود اختصاص داده است.
مجری طرح با اشاره به کاربردهای دستاوردهای این پروژه گفت: نتایج این پروژه در حوزه‌های زیستی به ویژه در زمینه‌های مهندسی بافت قلب و عروق و مهندسی بافت عصب قابل استفاده خواهد بود.
بهرامی یادآور شد: تهیه داربستی از جنس پلی‌یورتان/گرافن به روش الکتروریسی برای اولین بار جهت کاربرد در حوزه مهندسی بافت قلب صورت گرفته است.
به گفته وی این پروژه نتیجه همکاری مشترک محققان ایرانی (دکتر عاطفه سلوک، دکتر حمید میرزاده و دکتر الکساندر سیفعلیان) و پژوهشگران خارج از کشور (کالج لندن) است.
وی انجام آزمون‌های حیوانی، بررسی روش بهینه در توزیع گرافن (به عنوان فاز ثانویه) در ماتریس پلی‌یورتانی و نیز استفاده از سایر مواد بر پایه پلی‌یورتان از جمله فازهای توسعه‌ای این پژوهش عنوان کرد که در دستور کار قرار گرفته است.