طرح پزشکان خانواده ادامه می‌یابد، اما...
پزشکان خانواده شهری فارس اعتراضی یک روزه قبل از شروع سال 95 داشتند اما حاشیه‌های اعتراضشان روزهاست که ادامه‌دارد. این پزشکان که درخواست پرداخت مطالبات شش‌ماه عقب‌مانده‌شان را داشتند، اول اسفند سال گذشته مانند پزشکان دیگر از بیماران ویزیت دریافت کردند اما تقریبا بلافاصله تعهدنامه بیمه سلامت به دستشان رسید. نامه‌ای که در آن پزشکان باید تعهد می‌دادند که در این اعتراض شرکت نکرده‌‌اند؛ در غیر این صورت از سرانه دریافتی آنها کسر می‌شد و با این روش بیمه به مجازات پزشکان معترض‌پرداخت. با این‌حال به‌گفته نایب رئیس انجمن پزشکان عمومی بعد از جلسه‌ای که چهارشنبه، 18 فروردین برگزار شده، تصمیم بیمه برای این کار لغو شده‌است.
به گزارش سایت پزشکان ایران به نقل از سپید ؛عزت‌الله گل‌علیزاده، در گفت‌وگویی از سویی حق را به پزشکان استان فارس می‌دهد و از سویی دیگر معتقد‌است بیمه اگر بودجه داشت پول پزشکان را در جیب خود نگه نمی‌داشت. گل‌علیزاده می‌گوید: «بیمه معتقد است اینکه در فارس از بیماران فرانشیز دریافت می‌شود و در استان مازندران نه، خلاف قانون و مصوبه سازمان ملی پزشک خانواده است. تفاوت‌هایی در برنامه پزشک خانواده استان مازندران و فارس وجود دارد؛ برای مثال نظام ارجاع در فارس اجباری و در مازندران اجباری نیست. یعنی بیمار در مازندران می‌تواند به متخصص مراجعه کند و با همان شرایط 30 -70 (سهم بیمار و بیمه در پرداخت) ویزیت شود. به‌همین‌خاطر دوستان ما هم در شیراز حرف درستی می‌زنند. آنها معتقدند نگرفتن فرانشیز بار مراجعه بیمار را افزایش می‌دهد. برای حل این مشکل به نظر من باید فرانشیز گرفته‌نشود اما مبلغی برای دارو و یا اینکه مبلغ اندکی برای ویزیت دریافت شود که تقاضای القایی بار مراجعه مردم به پزشک را کاهش دهد. برای همین قرار شد جلسه مشترکی درباره ادامه اجرای این برنامه گرفته شود.»
گل‌علیزاده ادامه‌داد: «نماینده بیمه در این جلسه گفت که پزشکان اول اسفند سال گذشته، نباید ویزیت را آزاد دریافت می‌کردند، حالا که این کار را کردند باید از سرانه‌شان کسر شود. چراکه سازمان بیمه به پزشکان سرانه پرداخت می‌کند که در ازایش مبلغی از بیمار دریافت نکند. آن تعهدنامه‌ای که بیمه ارسال کرد هم به این دلیل بود. اگرچه آن مشکل دیگر حل شده‌است اما الان برایمان ادامه برنامه پزشک خانواده مهم است. پزشکان خانواده می‌گویند اگر ما ویزیت دریافت نکنیم جز حقوقمان که دیگر منبع درآمدی نداریم. برای همین آنها باید مطمئن باشند که آخر ماه پول به دستشان می‌رسد.»
حمیرا وفایی، رئیس نظام پزشکی استان فارس در گفت و گویی می‌گوید بعد از آن اعتراض بخشی از مطالبات پزشکان فارس پرداخت شده‌است.
با این حال به گفته بهجو، رئیس انجمن پزشکان عمومی شهر شیراز «بخشی از آن مطالبات را پرداختند ولی بر‌اساس قراردادشان عمل نکردند و هنوز دو ماه تاخیر دارند.» او می‌گوید: « طبق قرارداد نحوه پرداخت به این صورت است که باید ٨٠درصد را پایان هر ماه و ٢٠درصد را سه ماه بعد بر اساس پایش بپردازند که متاسفانه هنوز دو ماه بهمن و اسفند را اصلا نپرداخته‌اند و ٢٠درصدها هم به‌علاوه ضرایب که مبلغ قابل توجهی هست، بیمه سلامت تمام سال ٩۴ را نپرداخته و بیمه تامین اجتماعی ۶ماه تاخیر پرداخت دارد.»
استمرار پزشک خانواده بررسی می‌شود
با وجود این مطالبات در جلسه چهارشنبه هفته گذشته که با حضور محمد‌جواد کبیر، مدیر عامل سازمان بیمه سلامت، رئیس انجمن پزشکان عمومی و رئیس انجمن پزشکان عمومی شهر شیراز برگزار شده بحث جدی‌تری نسبت به موضوعات پیرامون پزشکان استان فارس مطرح شده‌است. «ما در این جلسه بحث استمرار پزشک خانواده را مد نظر قرار دادیم. برای توانمندسازی پزشکان خانواده گفت‌وگوی خوبی صورت گرفت. به‌دنبال این جلسه قرار شد در شش منطقه کشور با اولویت پزشکان خانواده شهری و روستایی برنامه‌های آموزشی با حمایت سازمان بیمه سلامت داشته‌باشیم.»
گل‌علیزاده همچنین با اشاره به بدهی سازمان‌های بیمه‌گر به پزشکان خانواده توضیح داد:«مشکل این است که سازمان بیمه سلامت برای پرداخت مطالبات بیمه باید از وزارت بهداشت دستور بگیرد و آن را از محل دو میلیارد تومان پرداخت کند. سازمان بیمه سلامت اما از سوی دیگر با شش تا هفت‌هزار‌میلیارد تومان بدهی روبرو است. یعنی این سازمان به خودی خود پولی ندارد و گرنه آنها هیچ پولی را نزد خود نگه نمی‌دارند.»
لازم به ذکر است در متن این تعهدنامه که در ماه گذشته فضای جامعه پزشکان عمومی استان فارس را مشوش کرد آمده‌بود: «اینجانب.... کلیه ضوابط پزشک خانواده را رعایت نموده و اعلامیه کمپین پزشکان عمومی( مبنی بر اخذ غیر قانونی فرانشیز در تاریخ ١/١٢/٩۴)را اجرا ننموده ام.» در سربرگ این نامه نیز نام اداره کل سلامت بیمه سلامت استان فارس و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به چشم می‌خورد. اما با این‌حال پزشکان معترض از خواسته‌های خود کوتاه نیامدند و برخی از آنها حاضر به امضای آن تعهدنامه نشدند.