«معرفی دارو دوکوسات »
(موارد مصرف)
Docusates به صورت نمک های کلسیم و یا سدیم تجویز می شوند و به عنوان مسهل در درمان یبوست کاربرد دارند هم چنین از آن ها جهت تخلیه شکم قبل از اعمال رادیولوژیک استفاده می شود. از دوکسات پتاسیم نیز استفاده می شود. دوکسات ها از جمله سورفاکتانت های آنیونی هستند که باعث افزایش نفوذ آب به درون مدفوع می شوند و هم چنین دارای تأثیراتی بر ترشح مایع روده ای هستند و هم به صورت محرک و هم به صورت عامل نرم کننده مدفوع عمل می کنند. دوز معمول روزانه خوراکی دوکسات کلسیم 240 میلی گرم می باشد.
دوکسات سدیم در روزهای معمول 50 تا 300 میلی گرم روزانه به طریق خوراکی و در دوزهای تقسیم شده تجویز می شود اگر چه دوزهایی تا 500 میلی گرم در روز نیز مورد استفاده واقع می شوند. دوزهای پیشنهادی برای کودکان تا 120 میلی گرم در روز می باشد. اثر دارو طی 12 تا 72 ساعت دیده می شود. هنگام استفاده به عنوان مکمل در اعمال رادیولوژیک 400 میلی گرم به صورت خوراکی همراه با باریم داده می شود. هم چنین به صورت انما و با دوز 50 تا 120 میلی گرم تجویز می گردد و اثر آن طی 5 تا 20 دقیقه دیده می شود. قطرات گوشی حاوی 5/0 یا 5% دوکسات سدیم جهت نرم کردن واکس گوش به کار می رود. از دوکسات سدیم و دیگر دوکسات ها به عنوان سورفاکتانت های آنیونی در تولیدات فارماکولوژیک به صورت گسترده استفاده می شود.
(فارماکوکینتیک)
نمک های دوکسات از مسیر گوارشی جذب می شوند و از طریق صفرا دفع می گردند. دوکسات سدیم هم چنین در شیر مادر توزیع می گردد.
(عوارض جانبی)
عوارض جانبی حاصل از Docusates به ندرت رخ می دهند و عبارتند از: اسهال، حالت تهوع ، کرامپ های شکمی، راش پوستی. متعاقب تجویز مقعدی درد آنورکتال و خونریزی گاهاً گزارش شده است. همانند تمام مسهل ها، Docusates هم نباید هنگام وجود انسداد روده ای یا علایم غیر تشخیص داده شده شکمی مصرف شوند. از مصرف طولانی مدت هم باید پرهیز شود و در بیماران مبتلا به هموروئید و فیشرهای آنال از تجویز مقعدی دوکوسات سدیم باید اجتناب ورزید. هنگام التهاب گوش و یا پارگی پرده گوش نباید به منظور نرم کردن واکس گوش از دوکوسات سدیم استفاده کرد.
(تداخلات دارویی)
این داروها می توانند باعث افزایش جذب دیگر داروها شوند مثل پارافین مایع (که نباید آن را همزمان تجویز نمود).در صورت مصرف همزمان باید از میزان دوز تجویزی مسهل های anthraquinone کم کرد. تجویز همزمان با آسپرین باعث افزایش بروز عوارض جانبی در مورد مخاط معده روده ای می شود.
(دارو های هم گروه)
- Bisacodyl
- Plantago ovata Foesk
- Castor Oil
- Polyethylene Glycol
- Sorbitol
- Glycerin
- Liquid Paraffin
- Magnesium Hydroxide
- Cassia Angustifolia
- Magnesium
