(تعریف)

آملوبلاستوما یک تومور نادر و خوش‌خیم بافت پوششی ادنتوژنیک است. شیوع آن در فک پایین بیشتر از فک بالا است. این تومور به ندرت بدخیم و متاستاتیک می‌شوند و به آرامی رشد می‌کنند، ولی این ضایعات می‌توانند ناهنجاری فک و صورت ایجاد کنند. بدلیل اینکه سلول‌های غیر طبیعی در اثر رشد می‌توانند به راحتی بافت استخوانی را تخریب کنند، جراحی گسترده، جهت برداشت این ضایعه مورد نیاز است.

(علائم و نشانه ها)

آملوبلاستوما عمدتا با دندان نهفته در ارتباط است. علائم این بیماری شامل تورم بدون درد، بدشکلی صورت (در موارد شدید)، درد (درصورتی که تورم فاحش، ساختارهای دیگر را تحت تأثیر قرار دهد)، لقی دندان‌ها ، زخم ، بیمارهای لثه و پریودنتال. این ضایعه در فک بالا یا پایین رخ می‌دهد، گرچه، ۷۵% در راموس مندیبل اتفاق می‌افتد و باعث بروز ناهنجاری‌های عجیب و غریب در فک بالا یا پایین می‌گردد.

(علل و عوامل خطرساز)

شناخته شده نیست.

(درمان بیماری)

درحالیکه شیمی‌درمانی و رادیوتراپی ، کورتاژ و نیتروژن مایع در بعضی موارد آملوبلاستوما اثربخش بودند ولی برداشت ضایعه و انوکلیشن همچنان درمان قطعی است. بنابراین، جراحی، رایج ترین روش درمان آن است. بخاطر ماهیت تهاجمی آن، برداشت بافت سالم پیرامون ضایعه نیز انجام می‌شود. بعضی‌ها این ضایعه را به سرطان سلول سنگفرشی(S.C.C) ربط می‌دهند. برخلاف سرطان که به بافت‌های مجاور حمله می‌برد، آملوبلاستوما تمایل به پیشروی به بافت‌های مجاور استخوان فک از طریق فضای مغزی دارد. بنابراین حاشیه‌های سالم را نیز بطور گسترده جراحی می‌کنند. بیشتر جراحی‌های آن نیاز به برداشت کل یک قسمت از فک دارد. شیمی‌درمانی هم اغلب بی تأثیر است. برای تقریبا تمام آملوبلاستوماها جراحی بکار می‌رود و در بعضی موارد (بدخیمی، ناتوانی در حذف کامل ضایعه، عود دوباره، آسیب‌های زیبایی) رادیوتراپی نیز استفاده می‌شود.

(پیشگیری)

ندارد